ریشه تعرض به اماکن دیپلماتیک ایران در عراق کجاست؟ - وبلاگ لین هوان

به گزارش وبلاگ لین هوان، ایسنا نوشت:یک کارشناس مسائل عراق با اشاره به تبلیغات گسترده بعضی جریان ها و کشورهای خاص علیه ایران در عراق، معتقد است که کج سلیقگی های داخلی در نحوه تعامل با عراق و نیز حساسیت های قابل توجه سیاسی و امنیتی متاثر از مسائل و رقابت های بین المللی در جریانات اخیر از جمله حمله به کنسولگری کشورمان در نجف دخیل بوده است.

اردشیر پشنگ، در خصوص آسیب شناسی تحولات اخیر در عراق و حمله به اماکن دیپلماتیک ایران از جمله در نجف اظهار کرد: نشانه ها روابط بسیار نزدیک و در هم تنیده که از آن به عنوان رابطه استراتژیک بین تهران و بغداد یاد می شود، گاه به مانند شمشیری دو لبه عمل می نماید. بدین معنی که همانطور که وقتی گفته می شود نزدیک ترین دولت به عراق و حامی منطقه ای این کشور، ایران است و میان رهبران سیاسی دو کشور فراتر از روابط رسمی و دیپلماتیک روابط قدیمی محبت آمیز و عمیقی وجود دارد و در زمان تشکیل دولت و یا کوشش برای حل اختلافات داخلی، ایران نقش موثری دارد، در سوی دیگر وقتی انتقادها به دولت عراق افزایش پیدا می نماید و این دولت را در زمینه کارآمدی و جوابگویی به مطالبات مردم ضعیف تشخیص می دهند، بعضی علاوه بر دولت مذکور انگشت اتهام را بسوی دوستان و حامیان نزدیکش نیز نشانه می فرایند و در چنین شرایطی است که هر از گاهی ایران در سیبل بعضی از نقدها طی دو سال اخیر قرار می گیرد و با تبلیغات وسیع جریان ها و کشورهای مخالف ایران، ماحصل این نقدها حمله به بعضی مراکز دیپلماتیک ایران در کربلا، نجف و بصره می شود.

وی ادامه داد: در چرایی حمله به مراکز دیپلماتیک نزدیک بودن دولت های ایران و عراق به هم تنها بعدی از ماجرا است، در این بین بایستی به حضور بازیگران رقیب که سعی دارند در آب گل آلود عراق ماهی های مد نظر خود را از دست ایران ربوده و در سبد خود قرار دهند، اشاره نمود. بازیگران فرامنطقه ای و منطقه ای که طبیعتا بر آتش این حدس ها و اتهامات بیشتر می دمند تا بی ثباتی و ناآرامی علیه دولت مستقر و نیز ایران بیشتر شود. آنان مخالف وضع موجودند و از هر فرصتی برای ضربه زدن به موقعیت ویژه و ممتاز روابط تهران -بغداد استفاده می نمایند. در چنین موقعیتی هم از ابزارهای نرم نظیر تهییج افکار عمومی معترضین بصورت مستقیم و غیرمستقیم با استفاده از شبکه های تلویزیونی، شبکه های اجتماعی و اینترنتی استفاده می نمایند و هم در بعد روابط آشکار بدنبال ایجاد صف بندی های جدید و تغییر در آرایش سیاسی موجود در عراق به نفع خود و علیه ایران هستند.

این کارشناس مسائل غرب آسیا در ادامه بر ضرورت بازنگری در سیاست های تبلیغی، رسانه ای و دیپلماسی عمومی ایران در تعامل با عراق تاکید می نماید و می گوید: متاسفانه در میان این همه حساسیت ها و رقابت ها که بدان اشاره شد، دیده می شود بعضی از شخصیت ها، تریبون ها و یا رسانه ها در داخل به اشتباه باعث غبارآلودتر شدن فضای موجود شده و با اظهار نظرهای نسنجیده، تیترهای رسانه ای که شائبه دخالت در امور داخلی عراق دارد، باعث افزایش حساسیت و واکنش بخشی از جامعه و گروه های سیاسی عراقی می شوند. موضوعی که باعث می شود در زمان بحرانی شدن و اعتراضات خیابانی تبدیل به مستمسک های قابل سرچ و عیان توسط بعضی از معترضین علیه ایران شود در نتیجه می بایست در این حوزه ها بازبینی جدی کرد، چرا که در دنیا رسانه و شبکه های اجتماعی دیگر هیچ گفته یا نوشتاری محلی و ملی محسوب نمی شود و با مانیتورینگ لحظه به لحظه این گفته ها بعدی فرامحلی و فراملی به خود می گیرند و زمینه ساز بروز آسیب های جدی می شوند.

پشنگ اضافه نمود: مساله دیگر به اولویت های سیاست خارجی جمهوری اسلامی باز می شود همانطور که می دانیم ایران در یکی از امنیتی ترین مناطق دنیا قرار گرفته است و از دیرباز رقابت های امنیتی بسیاری وجود داشته است امری که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به شرایط منطقه و تعارضی که منافع ایران با منافع بعضی از قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای پیدا کرد، تشدید شده است و در نتیجه رویه و اولویت در سیاستگذاری ایران عمدتاً نگاهی امنیتی و سیاسی بوده است تا مالی.

وی به همین دلیل اظهار داشت: یکی از خروجی های چنین دیدگاهی اولویت یافتن رابطه سیاسی-امنیتی به جای رابطه زیربنایی و مالی میان دو کشور ایران و عراق است. گرچه در حال حاضر میزان تبادلات ایران و عراق در سطح بالایی قرار گرفته است و طی دو سال اخیر ایران در صدر روابط بازرگانی و مالی با عراق قرار داشته است اما ظرفیت و کشش طرفین در این حوزه بسیار بیشتر از رقم 8 میلیارد و 900 میلیون دلاری در سال است.

این کارشناس مسائل غرب آسیا ادامه داد: اگر اهتمام جدی تری در این زمینه شود و تمرکز بیشتری در سیاست خارجی به سیاست های غیرتبلیغی و غیر نمادین شود و در حوزه زیربنایی روابط عمق بیابد در اینصورت در زمان های اعتراضات اینچنین ایران مورد حمله و هجمه قرار نمی گیرد.

وی با اشاره به تبلیغات وسیع بعضی کشورهای منطقه در عراق علیه ایران اظهار کرد: با توجه به مسائل معیشتی و زیرساختی در عراق، این ذهنیت در بین بخشی از جامعه عراق رواج داده شده است که قدرت بالادستی در عراق ایران است این موضوعی است که رقبای ایران به شدت بر روی آن تبلیغ می نماید و بعضی مقامات عراقی نیز با توجه به منافع خود به نوعی به آن دامن می زنند. بعضی در کشور خودمان نیز در این زمینه بدسلیقگی به خرج می دهند و به اشتباه صندلی ایران را به شکل نامناسبی بازتاب می دهند که این موضوع در کنار تبلیغات رقبا که در کمین نشسته اند، باعث می شود وقتی دولتی در عراق از نظر کارآمدی و جوابگوی به مطالبات مردم در شرایط مناسبی قرار نداشته باشد انگشت اتهام به سمت حامیان دولت یعنی ایران می رود. در چنین موقعیتی رقبای ایران از این نماد که به عنوان نماد نزدیکی ایران و عراق یاد می شود به عنوان بهانه حمله به ایران استفاده می نمایند.

این کارشناس مسائل غرب آسیا با بیان این که جامعه عراق می داند که در مسئله نجات این کشور از دست داعش و عبور از مرحله گذار، ایران نقشی کلیدی در رهایی عراق از تروریسم داشته است، گفت: ما هزینه گزافی را در این ارتباط در عراق پرداختیم ولی متاسفانه از این موضوع به نحوه مطلوب استفاده نشد و این بیانگر ضعف ما در دیپلماسی عمومی است.

وی با بیان این که دیپلماسی عمومی ایران در بعد سیاست خارجی همچنان براساس روش های کلاسیک است و توجه چندانی به تکنولوژی و استفاده از ابزارهای چون شبکه های اجتماعی و یا تلویزیون های اینترنتی و ماهواره ای ندارد توضیح داد: ضعف موجود در دیپلماسی عمومی کشور باعث می شود به راحتی کوشش های ایران برای مبارزه با داعش فراموش شود و از آن سو با بهره برداری رقیب از این ظرفیت، انگشت اتهام از سوی معترضان عراقی که در معرض تبلیغات بسیار شدید قرار دارند به سرعت به سمت ایران روانه شود.

پشنگ در خاتمه این گفت وگو با بیان این که به نظر می رسد ایران با توجه به ظرفیت ها و اشتراکات فرهنگی و اجتماعی که در عراق دارد، در عرصه سیاست خارجی باید در استفاده از نمادهای خود در روابط با عراق تجدید نظر کند و بر روی مسائل جدید و پتانسیال های مغفول مانده تمرکز کند، گفت: از دیگر سو ما باید در به کار بردن کلمات در توصیف روابط دو کشور دقت بیشتری بکنیم در همین چارچوب ما باید به این موضوع توجه داشته باشیم که عراق یک جامعه متکثر است و باید با تمام گروه های عراق ارتباط داشت.

17302