کلیسای حیرت انگیز درسدن در آلمان - وبلاگ لین هوان

به گزارش وبلاگ لین هوان، کلیسای بانوان درسدن نشانه ای از زجر کشیدن شهروندان آلمان بعد از ویران شدن آن در جریان بمباران جنگ جهانی دوم است. این بنا در سال 2005 بعد از یک دوره طولانی و سخت مورد بازسازی نهاده شد. این کلیسا شاید مشهورترین بنای درسدن باشد و تصویر ویرانه آن در دید جهانیان نشانه ای از خرابی های جنگ جهانی دوم است. در مراسم افتتاح دوباره کلیسا و در حین مراسم تقدیس اسقف یوآخین بوهل گفت: زخمی عمیق که برای مدت طولانی خونریزی داشته است می تواند درمان یابد. از میان نفرت و اهریمنی که در یک جامعه وجود دارد مصالحه می تواند رشد کند و صلح را ممکن سازد.

با تور آلمان از دیدنی ترین کشور اروپایی بازدید کنید و از شهرهای برلین، هانوفرو، فرانکفورت و مونیخ دیدن کنید.

رئیس جمهور وقت آلمان هورست کوهلر در سخنرانی خود به این موضوع اشاره نمود که منتقدان زیادی بودند که می گفتند بهتر است پول بازسازی این بنا صرف ساخت ویرانه های آلمان شرقی شود. هورست کوهلر گفت: آیا آلمان شرقی نسبت به این کلیسای گران، احتیاج بیشتری به جاده، خانه و کارخانه نداشت؟ اما گروهی از ساکنان گفتند که درسدن احتیاج بیشتری دارد و حالا می توانیم ببینیم که آنها درست می گفتند.

این کلیسای دوره باروک برای دهه ها به صورت ویرانه ای بدون روح بود؛ اما اوضاع زمانی تغییر کرد که در سال 1990 عده ای از افراد برای بازسازی دوباره کلیسا اقدام به جمع آوری یاری های اقتصادی کردند. حالا بعد از دهه ها بازسازی، کلیسای بانوان درسدن یکبار دیگر شکوه و جلال خود را بازیافته است. این کلیسا به صورت رسمی در مراسم عشای ربانی برای عموم افتتاح شد. مردم از سراسر جهان برای شرکت در جشنواره ها به درسدن می آیند. در میان این ها صدراعظم های آلمان از جمله گرهارد شرودر و آنگلا مرکل نیز شرکت داشتند.

بریتانیا که در بمباران این کلیسا در طی جنگ جهانی شرکت داشت برای بازسازی مبلغ 1 میلیون یورو اهدا کرد. پرنس ادوارد (دوک کنت) هم که در جمع آوری یاری های اقتصادی برای بازسازی کلیسا شرکت داشت در مراسم افتتاح کلیسا به عنوان نماینده خانواده سلطنتی شرکت کرد. ده ها هزار تماشاگر روز یکشنبه برای تماشا و اظهار شگفتی از صلیب و گوی طلایی که توسط شهر انگلیسی کاونتری (این شهر هم در زمان جنگ طعم بمباران آلمانی ها را چشیده بود) به کلیسا اهدا شده بود به محل کلیسا آمده بودند.

زنگ سنگی باز می شود

اهالی درسدن به خصوص خیلی راضی بودند که بالاخره کلیسای بانوان برای ارائه سرویس به پروتستان ها باز شده است. تا سال 1945 زنگ سنگی در بالای کلیسا به افق شهر، ظاهری متفاوت داده بود. یکی از اهالی محل اشاره می نماید که بمباران کلیسا توسط بریتانیا و آمریکایی ها را به یاد دارد. او می گوید: در 13 فوریه 1945 به وضوح به یاد دارم که در خانه نشسته بودم و به رادیو گوش می کردم. یک موسیقی شاد از رادیو پخش می شد که ناگهان صدای حمله و آژیر خطر را شنیدم.

درسدن در جنگ

اتفاقی که افتاد این بود که یکی از ویران نماینده ترین حملات متفقین در طی جنگ روی داد و در طی آن ده ها هزار نفر جان خود را از دست دادند. شهری که میزبان جشنواره مشهور موسیقی فلورانس در البه بود به طور کلی محو شد. از دیدگاه نظامی هیچ کس نمی داند چرا این شهر مورد هدف قرار گرفته است. خاتمه جنگ نزدیک بود، درسدن هیچ پادگان نظامی نداشت و کارخانه جات هم خارج از شهر قرار داشتند. بالاخره شهر نابود شد و به همراه آن کلیسای شهر نیز از بین رفت. همین طور که دهه ها بعد شهر در حال بازسازی بود کلیسا به عنوان نشانه ای از نابودی ها همچنان به صورت ویرانه ای باقی ماند.

تعداد زیادی از شهروندان درسدن عقیده داشتند که کلیسا باید همین طور باقی بماند تا یادآور خرابی های جنگ باشد. اما برای دیگران تماشای کلیسای بانوان دردناک بود. آنها معتقد بودند که زمان عبور از این واقعه فرا رسیده است. نباید آن حادثه را فراموش کرد بلکه باید به جلو حرکت کرد.

محل تماس گذشته و حال

در خاتمه افرادی که موافق ساختن کلیسا بودند برنده شدند؛ اما زمانی که کلیسا ساخته شد، هنوز طراحی معماری آن بازتاب دهنده بخشی از معماری دوره باروک در قرن 17 ام بود. ابرهارد برگر مسئول بازسازی کلیسا می گوید: ما مجبور شدیم به معماری دوره باروک و قرون وسطی نگاه کنیم تا متوجه شویم آنها چطور سنگ ها را در بنا به کار می گرفتند. ما هم درست همان کار را انجام دادیم اما از مصالح بهتری بهره بردیم. بنابراین ساختمان جدید ترکیبی از روش های جدید و قدیمی بود.

حدود یک سوم ساختمان از سنگ های سیاه رنگی درست شد که در محل ویرانه ها موجود بود. بقیه بنا را از ماسه سنگ های روشن و رنگی ساختند. این دو در کنار هم ترکیبی از گذشته و حال را ایجاد کردند. صلیب طلایی بالای گنبد کلیسا توسط پسر خلبان انگلیسی که در سال 1945 روی درسدن بمب انداخته بود ساخته شد.

یک پروژه جهانی

هزینه کل پروژه بازسازی کلیسای جامع درسدن 180 میلیون یورو شد. آرنولف برینگ مورخ مشهور آلمانی که در زمان بمباران یک پسر کوچک در درسدن بود اعتقاد دارد هزینه زیادی که برای پروژه صرف شد ارزشش را دارد و نشان می دهد که آلمان ها می توانند از گذشته خود مواردی را پیدا نمایند که به آن افتخار بنمایند. برینگ می گوید: کلیسای بانوان درسدن نه تنها یک کلیسا است بلکه نشانه ای از سقوط شهر بود. من فکر می کنم اینکه آلمان ها سعی می نمایند بخش هایی از گذشته شهر خود را دوباره به دست آورند بسیار مفید است چرا که خواهند دانست گذشته ای داشتنه اند.

لودویگ گوتلر مدیر انجمنی که برای بازسازی کلیسا کوشش می کرد اشاره می نماید که کشورهای زیادی در بازسازی کلیسا و بازگرداندن شکوه گذشته اش همکاری کردند. او به خبرگزاری فرانسه می گوید: من به شدت سپاسگزار هستم نه فقط به خاطر یاری های اقتصادی که همچنان اهدا می شوند بلکه به خاطر علاقه ای که سایر کشورها به این موضوع داشتند. هر کشوری می تواند بگوید این پروژه متعلق به آنهاست؛ فرقی نمی نماید بریتانیایی، آمریکایی، دانمارک، لهستانی یا هر کشور دیگری باشند.