کتاب سال جمله؛ جلوه تکاپوهای دور از مرکز
به گزارش وبلاگ لین هوان، نکته متمایز کتاب سال جمله، انعکاس دیدگاه های بعضی مدیران محلی و بعلاوه فعالان مالی و تاجرانی است که در شهرستان ها و مناطقی دور از مرکز فعالیت دارند و کوشش نموده این افراد را از حاشیه به متن بیاورد
وبلاگ لین هوان - در تعطیلات نوروز و طی نیمه نخست فروردین سپری شده 1402 خورشیدی شماری از ویژه نامه های نوروزی مطبوعات را معرفی کردیم و پیوند آنها را در زیر همین نوشته می آوریم.
هر چند این مناسبت گذشته اما با خبر شدیم که روزنامه جمله هم سال نامه پر و پیمانی منتشر نموده منتها چون با تاخیر عرضه شده بود در زمره معرفی ها نیامد. امروز و در 5 اردیبهشت 1401 اما چرا یادداشتی درباره آن را منتشر می کنیم؟ به این خاطر که در این وانفسای کاغذ و بحران مطبوعات و رقابت نابرابر با فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و جدال اخبار واقعی با شایعات و خبرهای غیر مستند این کوشش ها منعکس گردد و مهم تر این که دیدیم مرکز گرا نیست و سراغ مدیران و بازرگانان و فعالان غیر مرکز نشین رفته و از این منظر می توان این سال نامه یا ویژه نامه را با تمام ویژه نامه های نوروزی متفاوت دانست.
به همین سبب یادداشت محمد باقر محسنی ساروی در معرفی سال نامه جمله را می آوریم که مخاطبان ما هم با نام و قلم او آشنایند:
در دورانی که روزنامه نگاری به کاری پرمخاطره و پرهزینه تبدیل شده و مدت هاست روزنامه نگارانِ نامدار و صاحب سبک، در کنج عُزلت، روزه سکوت گرفته اند یا تن به غُربت سپرده اند، عشق تنها عشق می تواند نسلی تازه و تازه نفس را وادارَد تا به این راهِ طی شده پای گذارند و کوشش نمایند به افزایش آگاهی عمومی مدد برسانند.
در دورانی که روزنامه نگاریِ وابسته جولان می دهد و رسانه هایی که به خط های سیاسی و ربط های دولتی وصل اند، به ریشِ رسانه هایی که کوشش دارند مستقل بمانند، نیش خند می زنند امید به اعتماد مردم می تواند به جمعی جوان که ریشه خود را در هوشیاری، سیراب نموده اند جرأت دهد تا به میدان بیایند و با مسائل مختلفی از گرانی هفتگی و ماهانه کاغذ و دیگر ملزومات حوزه چاپ و نشر تا تورّم فزاینده و افزایش هزینه زندگی بجنگند و در میانه این نبرد، به فراوری محتوا هم مشغول باشند تا نورِ حقیقت را به زوایای فکر افکار عمومی بتابانند.
روزنامه جمله طی هفت سالی که از عمرش گذشت، کوشش داشت با همه مسائل، هوشمندانه بجنگد اما در مسیر فراوری محتوا، جانبِ انصاف را رعایت کند و چون بعضی رسانه ها، نگاهِ تمام سیاه یا تمام سفید به رویدادهای کشور نداشته باشد و در همین بستر، هم نقد می کرد و هم تحسین، هم هشدار می داد و هم بشارت و مهم تر از همه این که آلوده به نگاه و اغراض سیاسی و جناحی نشد.
اگر شماره های مختلف روزنامه جمله را خواه در دولت حسن روحانی خواه در دولت سید ابراهیم رییسی آنالیز کنیم، متوجه این نگاه متعادل و متوازن خواهیم شد در شرایطی که از هیچ نوع حمایت ویژه در این دو دولت حظی نبُرد و طَرفی نبست و با هزار و یک مشکل مالی و مالی، دست و پنجه نرم کرد اما پا بر خط قرمزهای خود که کار حرفه ای بود، نگذاشت.
روزنامه جمله پیروز شد در فروردین 1402، کتاب سال جمله را که در حکم یک ویژه نامه نوروزی وزین بود، منتشر کند که با استقبال خوبی همراه شد. در این ویژه نامه نوروزی نیز همان راهبرد همیشگی را مدنظر قرار داد و هم از امید و رویا گفت و هم درد و رنجی که طی سال 1401 در حوزه های مختلف معیشتی، سیاسی و اجتماعی بر مردم رفت را پوشش داد.
تیم جوان و حرفه ای روزنامه جمله در همین کتاب سال سراغ طیف گسترده ای از فعالان بخش خصوصی رفت و توقعات آنان را از دولتمردان برای سال تازه جویا و در نهایت پیروز به چاپ نسخه ای نفیس شد که به قول یکی از خوانندگان بیننده را به یاد دوران رونق کار رسانه و مطبوعات در ایران می اندازد.
نکته مهم دیگری که در کتاب سال جمله، به چشم می آید که شاید در دیگر نمونه ها، کمتر دیده شده، مصاحبه و انعکاس دیدگاه های بعضی مدیران محلی و بعلاوه فعالان مالی و تاجرانی است که در شهرستان ها و مناطقی دور از مرکز فعالیت دارند و کوشش نموده این افراد را از حاشیه به متن بیاورد ضمن این که مدیران، فعالان صنفی و بعلاوه فعالان مالی ملی را نیز از قلم نینداخته و جای آنان را نیز در کتاب سال خود، گرم نگاه داشته است.
کتاب سال جمله در 240 صفحه با کاغذ گلاسه تمام رنگی و به قیمت یکصدهزار تومان روانه روزنامه فروشی های سراسر کشور شد در حالی که در تیتر اصلی روی جلد خود، با عنوانِ ایرانِ پیروز هم به ماجرای تلخ مرگ توله یوز ایرانی اشاره نمود و هم از این ترکیب، کوشش کرد به مخاطب بگوید ایران در مواجهه با مسائل مختلف مالی و اقلیمی، اجتماعی و مدیریتی، مسیر و راهی جز پیروزی ندارد و به این ترتیب از دلِ یأس، امید استخراج و خواننده را به آینده امیدوار کند مانند شعر معروف مولانا که با صدای استاد شجریان، در خاطر همه ما ماندگار شد که آمده ام که سرنهم، عشق تو را به سر برم// ور تو بگویی ام که نی، نی شکنم شکر برم، از دلِ نفی، اثبات برآوَرد.
کتاب سال جمله محصول یک کار جمعی و هوشمندانه در زمانه ای است که بسیاری از رسانه های باسابقه نیز جرأت و جسارت هزینه اضافه در قالب چاپ سالنامه را نمی نمایند اما با پشتکار و اعتماد به نفس تیمی از جوانان، پیروز شد سال جاری نیز چون بهار گذشته، ویژه نامه نوروزی خود را در برابر چشمان مخاطبان قرار دهد و در یادداشت مدیرمسئول خطاب به خوانندگانش گفت: ما مکلّف هستیم به تحقق آرزوهای مان فکر کنیم و ایمان داشته باشیم تا زمانی که به این کار ادامه می دهیم، یعنی امید داریم هرچند جنس آرزوهای مان هم سیاسی است چون باور داریم سیاست، بنیان و اساس بسیاری از مسائل مالی، اجتماعی و فرهنگی است.
منبع: عصر ایران