سرانجام 130 روز زمستان گذرانی درنای امید در ایران، امید و رؤیا با هم به سیبری رفتند - وبلاگ لین هوان

به گزارش وبلاگ لین هوان، مید و رؤیا درنا های در معرض انقراض پس از دوره کوتاه رهاسازی مشترک در تالاب میانکاله نخستین پرواز مشترک خود را به مقصد سیبری آغاز کردند.

به گزارش تسنیم، عطاءالله کاویان مدیر کل محیط زیست مازندران گفت: صبح امروز 14 اسفند 1401 درنای امید و درنای رؤیا به صورت مشترک تالاب بین المللی فریدونکنار را به مقصد سیبری ترک کردند.

محیط زیست مازندران با بیان اینکه در 5 آبان درنای امید وارد تالاب فریدونکنار شد و پس از 130 روز زمستان گذرانی امروز تالاب را ترک کرد افزود: این درنا پارسال نیز 131 روز زمستان گذرانی داشت و در اواسط اسفند تالاب فریدونکنار را به مقصد سیبری ترک کرده بود.

وی با تأکید بر اینکه با توجه به ورود درنای رؤیا در 6 بهمن و 5 روز اقامت در سازه های موقت در 11 بهمن رهاسازی درنای بلژیکی انجام شد شرح داد: این درنا نیز پس از 34 روز اقامت در طبیعت تالاب همراه با امید به سمت سیبری پرواز کرد.

مدیرکل محیط زیست مازندران با تأکید بر اینکه درنای رؤیا که هماهنگ و مشترک با درنای امید زمستان گذرانی کرده است تالاب را به قصد مهاجرت به سیبری ترک کرد، یادآور شد: تلاش سازمان محیط زیست این بود تا از لحظه ورود تا نگهداری و ایجاد شرایط مناسب زمستان گذرانی دو پرنده هدف گذاری تحقیقاتی انجام شود و در این امر موفقیت لازم صورت گرفت و این دو پرنده به صورت مشترک تالاب را ترک کردند.

کاویان در ادامه گفت: پایش محیط بانان در ازباران و شهر سرخرود و محمودآباد در مسیر پروازی دو پرنده ادامه داشت و پرندگان رصد شدند که اطلاع رسانی و مکاتبات لازم اجرا شده است تا مسیر پروازی دو پرنده را در گیلان و اردبیل هم دنبال کنیم و خروج دو درنا را از کشور گزارش کنیم.

وی شرح داد: اطلاع رسانی با کشور آذربایجان، قزاقستان و روسیه انجام می شود تا اطلاع از شرایط پرواز دو پرنده داشته باشیم و در نهایت مسیر پایان پرواز به سیبری محقق شود.

کاویان با تقدیر از طبیعت دوستان و پیگیری شرایط درنا ها از طریق آنان گفت: ممکن است درنا ها در طول مسیر پروازی توقفی در تالاب های طول مسیر داشته باشند لذا درخواست داریم طبیعت دوستان از نزدیک شدن به پرنده ها به قصد تصویربرداری و عکسبرداری خودداری کنند و بلافاصله به محیط بانی منطقه ورود درنا ها اطلاع رسانی شود تا در تکمیل برنامه مهاجرت در طول مسیر رصد و پایش دقیق از شرایط پروازی دو پرنده صورت بگیرد.

دُرنای سیبری پرنده ای به شدت در معرض خطر انقراض از خانواده کلنگان است. این پرنده ظاهر خاصی دارد که آن را از دیگر پرندگان متمایز می کند. درنای سیبری پرنده ای بزرگ با قدی نزدیک به یک ونیم متر و فاصلهٔ دو بال بیش از 2 متر و بدنی یکدست سفید است که پا های بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمزرنگ آن نشسته است.

تک پرنده درنای امید هرساله فریدونکنار را به قصد زمستان گذرانی انتخاب می کند که 15 سال است به تن هایی مهاجرت کرده است و گونه رو به انقراض است.

جمعیت غربی درنا ها از جمله امید مسیر پروازی سیبری روسیه، قزاقستان و آذربایجان و در نهایت ایران و مازندران را طی می کند و در طول مسیر بازگشت نیز از همین کشور ها عبور می کند. 6000 تا 7000 کیلومتر را درنای امید پرواز می کند و در مسیر مهاجرت روزانه 800 کیلومتر در پرواز هستند.

درنای امید که تا سال ها به صورت تکی زیست می کرد و جفت خود را از دست داده بود امسال در پروژه ای مشترک با رهاسازی یک درنای ماده و آشنایی و آوازخوانی دو پرنده در تالاب فریدونکنار به صورت مشترک پرواز خود را به سمت سیبری آغاز کردند.

یکی از خصوصیات درنا ها نوع همسرگزینی شان است که به صورت تک همسری است، اگر اتفاقی برای جفت آن ها بیفتد به سختی دوباره امکان جفت یابی برایشان مهیا می شود.

پیش از رؤیا، امید و آرزو با هم به ایران مهاجرت می کردند، اما در سال 86 آرزو به دلیلی نامعلوم تلف شد و پس از آن نیز امید جفت گیری نکرد و تنها مسیر مهاجرت خود را طی می کند.

تلاش هایی در سازمان های محیط زیست کشور ها نیز برای جفت یابی امید با درنا های موجود در شرایط اسارت انجام شد تا بتوانند جمعیت او را دوباره احیا کنند، اما موفقیت آمیز نبود.

از لحاظ زادآوری، درنای سیبری رشد جمعیت بسیار پایینی دارد و در یک فصل بیش از دو تخم نمی گذارد که دلایل مختلفی مانند پرورش گوزن های شمالی در سیبری و تداخل مهاجرت با آن ها و سگ های نگهبان گوزن های شمالی که جوجه ها و تخم های درنا ها را می خورند سبب شده است نسل درنا ها افزایش نیابد و در معرض انقراض قرار بگیرد.

نسل درنای سفید از میان 15 گونه درنای موجود، در حال انقراض است. این گونه درنا های سیبری به جز سال های 88 و 94 در تمامی نیم قرن گذشته مازندران را مقصد زمستان گذرانی خود انتخاب می کند.