استفاده از نمایشگر اولد در گوشی های موبایل از کجا آغاز شد؟ - وبلاگ لین هوان

به گزارش وبلاگ لین هوان، در سال 2003 اولین گوشی های مجهز به نمایشگرهای اولد راهی بازار شدند که تقریبا تمام آن ها گوشی های تاشو بودند. علت استفاده از این فناوری هم ضخامت کم نمایشگرهای اولد بود و به همین دلیل گوشی های فوق برای نمایشگر بیرونی از این فناوری بهره می بردند.

بعضی از این نمایشگرها می توانستند 256 رنگ نمایش دهند ولی بعضی دیگر سیاه وسفید بودند. گوشی هایی مانند سامسونگ E700 و LG G7030 از نمایشگر بیرونی رنگی با رزولوشن 96 در 64 پیکسل بهره می بردند ولی نمایشگر اصلی آن ها رزولوشن 128 در 160 پیکسل ارائه می دادند و می توانستند 65 هزار رنگ را نمایش دهند.

نمایشگرهای اولد تا چند سال بعد فقط در گوشی های تاشو استفاده شد تا اینکه در سال 2006 برای نخستین بار نمایشگر امولد راهی یک گوشی شد. اگرچه این روزها اصطلاح اولد و امولد به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما این دو فناوری تفاوت هایی با هم دارند. AM موجود در ابتدای AMOLED مخفف ماتریس فعال است که برای ارائه رزولوشن بالا و کیفیت خوب نقش مهمی را ایفا می نماید.

در این مطلب قصد نداریم به طور مفصل به جزئیات این فناوری بپردازیم اما به طور خلاصه، در نمایشگرهای امولد هر پیکسل به یک ترانزیستور و خازن وصل شده تا شرایط پیکسل را حفظ نمایند. اما در نمایشگرهای اولد، پیکسل ها به چنین بخش هایی متصل نیستند و اگرچه همین موضوع هزینه ساخت آن ها را پایین می آورد، اما از طرف دیگر این رویکرد منجر به کاهش رزولوشن و رفرش ریت می گردد.

در هر صورت، عنوان اولین گوشی مجهز به نمایشگر امولد به BenQ-Siemens S88 تعلق دارد. این گوشی از دوربین اصلی 2 مگاپیکسلی با قابلیت فوکوس اتوماتیک و درگاه کارت حافظه بهره می برد و از اینترنت 2G پشتیبانی می کرد. نمایشگر امولد این گوشی 2 اینچ مقدار داشت که به وسیله شرکت AU Optronics فراوری شده بود. از بین ویژگی های آن می توانیم به رزولوشن 176 در 220 پیکسل و نمایش 256 هزار رنگ اشاره کنیم.

بعد از عرضه این گوشی، تاریک بودن نمایشگر آن با نقدها گسترده ای روبرو شد. باید خاطرنشان کنیم نمایشگرهای امولد تا چندین سال نسبت به نمایشگرهای LCD روشنایی کمتری ارائه می دادند. بعلاوه با توجه به مقدار کوچک این نمایشگر، ارائه رنگ سیاه عمیق چندان به چشن نمی آمد و در زمینه دقت رنگ هم حرف زیادی برای گفتن نداشت.

پس از شکست گوشی S88، حدود دو سال خبری از نمایشگرهای امولد نبود. اما در سال 2008 گوشی نوکیا N85 همراه با نمایشگر امولد 2.6 اینچی رسید که به لطف رزولوشن 240 در 320 و نمایش 16 میلیون رنگ جلب توجه کرد. این گوشی مبتنی بر سیستم عامل سیمبین بود و از دوربین 5 مگاپیکسلی بهره می برد. لازم به ذکر است نسل قبلی آن یعنی N95 از مشهورترین گوشی های تاریخ محسوب می گردد.

سامسونگ هم چند ماه پس از نوکیا، برای اولین بار از نمایشگر امولد در گوشی M7500 Emporio Armani استفاده کرد. در همین سال 2008 تعدادی از دیگر گوشی های سامسونگ هم همراه با نمایشگر امولد معرفی شدند ولی این گوشی ها در سال 2009 به دست کاربران رسیدند.

2009 سال بسیار مهمی برای سامسونگ بود زیرا در این سال اولین گوشی سری گلکسی به نام I7500 از راه رسید. بعلاوه سامسونگ در این سال از گوشی های مجذوب کننده مبتنی بر ویندوز موبایل و سیمبین رونمایی کرد. نوکیا هم گوشی را با نمایشگر امولد به دست کاربران رساند ولی سامسونگ در این سال نشان داد که علاقه بسیار زیادی به فناوری امولد دارد.

سامسونگ در سال 2010 از اولین گوشی مجهز به نمایشگر سوپر امولد به نام S8500 Wave رونمایی کرد. سامسونگ که در آن دوران سیستم عامل های اندروید، ویندوز موبایل و سیمبین را امتحان نموده بود، یک سیستم عامل نو به نام بادا را توسعه داد و گوشی های سری Wave از این سیستم عامل بهره می بردند.

سامسونگ برای این گوشی از نمایشگر 3.3 اینچی سوپر امولد استفاده کرد که از رزولوشن 480 در 800 بهره می برد. سوپر امولد نامی است که سامسونگ برای فناوری پیشرفته به وسیله این شرکت انتخاب نموده و در نمایشگرهای سوپر امولد، پنل لمسی با خود نمایشگر یکپارچه شده و به همین دلیل ضخامت کمتری دارند.

مدتی بعد، امکان ساخت نمایشگرهای امولد بر بستر پلاستیکی مهیا شد و به همین دلیل مزیت مهمی نسبت به فناوری LCD پیدا کردند. به لطف این رویکرد، ساخت نمایشگرهای خمیده امکان پذیر شد. سامسونگ و ال جی تعدادی گوشی مبتنی بر نمایشگر خمیده رونمایی کردند که البته جلب توجه زیادی نکردند.

از دیگر مزایای استفاده از نمایشگرهای امولد می توانیم به امکان استفاده از حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر اشاره کنیم. در سال 2018 ویوو اولین گوشی مجهز به این مشخصه را راهی بازار کرد و حالا این فناوری در تعداد زیادی از گوشی ها استفاده می گردد.

در ادامه این فرایند، سال گذشته شرکت ZTE اولین گوشی با دوربین سلفی زیر نمایشگر را معرفی کرد. نمایشگر و دوربین سلفی این گوشی حرف چندانی برای گفتن نداشتند اما مدتی قبل ZTE گوشی مجهز به نسل دوم این فناوری را راهی بازار کرد که در هر دو حوزه بهبود پیدا نموده است. در این زمینه شرکت های دیگری هم وارد عمل شده اند که از بین آن ها می توانیم به شیائومی و سامسونگ اشاره کنیم.

حالا بعد از مرور تاریخچه استفاده از نمایشگرهای اولد برای گوشی های موبایل، چه آینده ای در انتظار این فناوری است؟ در حال حاضر دو فناوری نو تهدیدی مهم برای نمایشگرهای اولد هستند؛ فناوری های mini-LED و microLED.

با وجود اینکه این دو فناوری از نظر نام شباهت زیادی به یکدیگر دارند، اما تفاوت بین آن ها در حد اولد و LCD است. نمایشگر mini-LED در اصل مبتنی بر فناوری LCD است ولی برای تأمین نور پس زمینه از هزاران LED کوچک استفاده می نماید و به همین دلیل کنتراست و کیفیت بهتری را به ارمغان می آورد. Micro-LED هم اساسا یک نمایشگر اولد فاقد مواد آلی است و روشنایی بیشتری و مصرف انرژی کمتر را ارائه می نماید و دچار سوختگی نمایشگر هم نمی گردد.

اگرچه mini-LED به لطف توجه اپل سروصدای زیادی راه انداخته، اما فناوری micro-LED هنوز برای استفاده گسترده آماده نیست. ضمناً با توجه به کاهش قیمت نمایشگرهای اولد، در حال حاضر بسیاری از گوشی های میان رده از این فناوری بهره می برند و به همین دلیل این فناوری حداقل تا چند سال دیگر برای گوشی های مختلف به طور گسترده استفاده می گردد.

منبع: GSM Arena